Ана туралы жыр - Е. Нуржанов - Минусе нуржанов ана туралы жыр

&1240лемні&1187 жары&1171ын сыйлады&1187 сен ма&1171ан.
Даланы&1187 &1241р г&1199лін жинады&1187 сен ма&1171ан.
Сен берді&1187 &1179&1201старды&1187 &1179анатын сам&1171а&1171ан,
Балалы&1179 &1179&1201штарым &1257зі&1187е арна&1171ан.

&1178айырмасы
&1240лдилеп, аялап, &1257сірген жемісі&1187,
Самал жел, сая ба&1179 &1179&1201ша&1171ы&1187 мен &1199шін.
Есейіп кетсем де мен са&1171ан с&1241бимін.
К&1257&1187ілі&1187ді к&1257ктемдей к&1257зі&1187нен танимын.

&1256теуге борышы&1187, анашым, жан сырым,
Іздедім сен &1199шін &1241лемні&1187 асылын.
&1240лемні&1187 байлы&1171ын сыйлар ем, кеш мені,
Сыйлар ем ай-к&1199нін, &1179олыма т&1199спеді.

&1178айырмасы

Ете г&1257р &1179ана&1171ат, &1241зірге берерім,
Балалы&1179 махаббат, балалы&1179 ж&1199регім.
Бол риза анашым, &1179олда&1171ы осы бар,
&1256зі&1187е арна&1171ан &1241німді &1179осып ал.